جابه جايي مايع گوش

گوش داخلي از دو بخش شنوايي و تعادلي تشکيل شده است. اين بخش ها شامل يک سري حفرات و دهليزهايي هستند که با اسامي مختلف نامگذاري شده اند. به عنوان نمونه، حلزون گوش مسئول شنوايي و کانال هاي نيم دايره اي مسئول شناخت وضعيت و حفظ تعادل هستند.

درون اين ساختارها که در گوش داخلي قرار دارند، پر از مايع است. نام اين مايع اِندولنف است. در حقيقت، جا به جايي مايع اندولنف درون سيستم هاي تعادلي ( دستگاه وستيبولار) در گوش داخلي، سيگنال هاي عصبي لازم را به مغز مي فرستد. مغز بر اساس اين سيگنال ها و ساير سيگنال هاي عصبي از ساير نقاط بدن مانند عضلات و مفاصل از وضعيت کنوني بدن و سر مطلع مي شود.

حس تعادل چگونه حفظ مي شود؟

در اواسط قرن نوزدهم ميلادي با آزمايش هايي که روي کبوتر انجام شد، نقش کانال هاي نيم دايره اي موجود در گوش داخلي در حفظ تعادل مشخص گشت. وقتي کانال هاي نيم دايره اي در گوش داخلي يک کبوتر مختل مي شد، سر کبوتر به همان سمت حرکت هايي عجيب انجام مي داد.

به عبارت ديگر مشخص شد که کانال نيم دايره اي سيگنال هاي عصبي به مغز مي فرستد که به حفظ تعادل سر و بدن مي انجامد.

پيشرفت تحقيقات نشان داد درون هر يک از ساختارهاي کانال هاي نيم دايره اي و همچنين کانال هاي پاييني آنها که اوتريکل و ساکول نام دارند، سلول هاي ظريف حسي قرار دارند. نوک اين سلول هاي موهايي قرار دارند که با تغيير جهت آنها، روند ارسال پيام هاي عصبي دچار تغيير مي شود.

همچنين براي افزايش دقت اين سيستم روي محل تجمع سلول هاي حسي داراي مو را يک غشاي محتوي کريستال هاي ظريف به نام غشاي اتوليتيک فرا گرفته است. هر گونه جا به جايي اين مايعات در گوش داخلي باعث تغيير حالت موهاي موجود در نوک سلول هاي حسي مي شود و بدين ترتيب مغز از حرکات بدن و وضعيت آن مطلع مي شود.

اگر بخواهيم دقيق تر اين سيستم را مورد ارزيابي قرار دهيم بايد بگوييم:

? کانال هاي نيم دايره اي مسئول حس شتاب زاويه اي بدن و سر هستند

? اوتريکل و ساکول مسئول شناخت و ارسال سيگنال هاي عصبي مرتبط با شتاب خطي حرکت سر و بدن هستند

اگر سيستم تعادلي آسيب ببيند چه اتفاقي مي افتد؟

سيستم تعادلي هر طرف از بدن به طور هماهنگ با طرف ديگر کار مي کند. وقتي سر فرد به سمت چپ خم مي شود، ميزان ارسال پيام عصبي از گوش داخلي سمت چپ کم مي شود وارسال پيام عصبي از دستگاه تعادلي سمت راست غالب مي شود.

بدين معنا که سيستم هاي تعادلي گوش هاي چپ و راست بدن طوري کار مي کنند که ميزان کل پيام هاي ارسالي به مغز به يک اندازه باشد. اگر سيستم تعادلي يک طرف لطمه ببيند و هيچ پيامي به مغز نفرستد، گوش طرف مقابل که سالم است مدام به مغز پيام مي فرستد. ميزان اين پيام ارسالي دو برابر حالت طبيعي است و مغز اين پيام رو چنين تعبير مي کند که سر در حال گردش است و فرد احساس سرگيجه مي کند.

به فضایی از گوش که در پشت پرده گوش قرار دارد، گوش میانی گفته می شود. گوش میانی در حس شنیداری افراد نقش مهمی ایفا می کند.

ساختار گوش میانی

در گوش میانی سه استخوان ظریف قرار دارند که ارتعاشات فیزیکی ناشی از اصوات را از پرده گوش یا همان پرده صماخ می گیرند و به گوش داخلی منتقل می نمایند.

هر گونه مشکل در گوش میانی می تواند روی شنوایی تاثیر بگذارد.

گوش میانی از راه یک مجرا به نام کانال اُستاش با حلق در ارتباط است. این مجرا سه کار انجام می دهد:

1. تهویه هوای موجود در گوش میانی
2. تخلیه ترشحات گوش میانی به سمت حلق
3. محافظت از گوش میانی در مقابل ورود عوامل بیماریزا

 اگر این کانال استاش به هر دلیل مثلا به دلیل آلرژی یا سرماخوردگی از داخل حلق مسدود شود، چه اتفاقی می افتد؟ هوای داخل گوش میانی به طور کامل جذب خون می شود. سپس، حالت مکش یا خلاء موجود در این فضا، باعث تجمع مایع در گوش میانی می گردد.

این مایع در ابتدا استریل است و باکتری یا ویروسی در آن نیست. اگر به هر ترتیب، باکتری یا ویروسی موفق شوند به محل تجمع این ترشحات راه یابند، در آنجا تکثیر شوند و استقرار یابند، عفونت گوش میانی اتفاق می افتد.

عفونت گوش میانی چیست؟

بنابراین به هرگونه استقرار عوامل عفونی به خصوص باکتری در پشت پرده گوش، عفونت گوش میانی گفته می شود.

علائم عفونت گوش میانی

با توجه به آنچه در بالا گفته شد، علائم عفونت گوش میانی به طور معمول، شامل موارد زیر می شود:

• گوش درد
• مشکلات شنوایی یا همان گرفتگی گوش
• ترشح مایع از گوش

علائم بالا در صورت بروز عفونت گوش میانی در بزرگسالان تظاهر می یابد. اگر عفونت گوش میانی در کودکان رخ دهد علائم زیر را به طور شایع شاهد خواهیم بود:

• اختلال در خواب
• گریه کردن زیاد
• بی تابی
• تب
• سردرد
• کاهش اشتها

آیا لوزه سوم در کودکان با بروز بیشتر عفونت گوش همراه است؟

در بسیاری از کودکان لوزه ها بزرگ می شوند. لوزه سوم که در انگلیسی به آن آدنویید (adnoid) می گویند در بالای حلق و پشت بینی قرار دارد. سوراخی که کانال استاش از راه آن گوش میانی را به حلق متصل می کند در نزدیکی آن وجود دارد. اگر آدنویید یا همان لوزه سوم بزرگ شود، با انسداد لوله استاش زمینه را برای عفونت گوش میانی فراهم می کند.

پیشگیری از عفونت گوش میانی

برای جلوگیری از ابتلا به عفونت گوش میانی باید نکات زیر را رعایت کرد:

• پرهیز از کشیدن سیگار یا قلیان یا قرارگیری در معرض دود دست دوم آنها
• جلوگیری از سرما خوردن تا حد امکان
• بالا نگه داشتن نوزاد یا نونهال در زمان تغذیه با شیشه شیر

درمان عفونت گوش میانی

به طور کلی، درمان عفونت گوش میانی شامل دو بخش است:

• تسکین درد که برای این منظور داروهای خوراکی ممکن است تجویز شود
• آنتی بیوتیک ها شاید یکی از بخش های مهم رفع عفونت از گوش میانی باشند. تجویز زودهنگام آنتی بیوتیک در نونهالان زیر شش ماه سن باید در اسرع وقت آغاز شود.

​

 ​

جنینی یکی از دوران بسیار حساس رشد و نمو هر انسان است. در این دوره سلول هایی که مانند اجزای اولیه هر انسان هستند شروع به تکثیر کرده، به تدریج اعضای گوناگون بدن را شکل می دهند. اگر در هر یک از مراحل تکثیر سلول ها یا تشکیل اعضای بدن یک ایراد کوچک رخ دهد به طور معمول در نوزاد متولد شده یا همان سال های ابتدای کودکی خود را به صورت یک عارضه چشمگیر نمایش می دهد.
کیست برانکیال هم یکی از همین عوارض است که به دلیل یک ناهنجاری در دوره جنینی شکل می گیرد و در این نوشتار بیشتر با آن آشنا می شوید:کیست برانکیال چیست؟علائم کیست برانکیالدرمان کیست برانکیال
 کیست برانکیال چیست و چگونه تشکیل می شود؟
زمانی که کودک در رحم مادر در حال رشد است و دوران جنینی خود را سپری می کند، صورت و گردن به تدریج از 5 بلوک ساختاری اولیه شکل می گیرند. نام این بلوک های اولیه قوسهای برانکیال (branchial arches) است.
به طور طبیعی هر یک از این قوسها با یک شیار یا شکاف از قوس مجاور جدا شده است.  در حالت عادی، با رشد قوس ها و شکل گرفتن صورت و گردن این شیارها رفع می گردند و صورت و گردن به اعضای به هم پیوسته تبدیل می شوند. اگر به هر دلیل این شکاف ها باقی بمانند و فضای خالی (سینوس) را به وجود آورند که رو به بیرون یا گاهی داخل باز می شود، به آن سینوس شکاف برانکیال یا به طور خلاصه سینوس برانکیال گفته می شود. در بیشتر مواقع مقداری مایع در سینوس ها تجمع می یابد. با تجمع مایع درون سینوس، به آن کیست برانکیال یا کیست شکاف برانکیال گفته می شود. علائم کیست برانکیال
وقتی سینوس برانکیال به بیرون بدن دهان باز کرده است، به طور معمول به راحتی پس از تولد نوزاد مشاهده می شود. سینوس برانکیال در بیشتر موارد علامتی ندارد و قوام و حجم مایع ترشحی آن در نوزادان گوناگون، بسیار متفاوت است.
اگر درون شکاف از یک مایع پر شود و به گونه ای دهانه شکاف بسته شود، کیست برانکیال تشکیل می شود. کیست برانکیال گاهی در کودکی تشخیص داده نمی شود و در بزرگسالی خودنمایی می کند.
کیست برانکیال به طور معمول به صورت یک توده بدون علامت در هر جایی از گردن، از فک پایینی تا بالای استخوان ترقوه، در سمت راست یا چپ گردن ممکن است لمس شود. گاهی مایع موجود درون کیست عفونی شده و کیست که تا آن زمان هیچ علامتی نداشت، به یک توده دردناک و متورم تبدیل می شود.درمان کیست برانکیال

یک عمل جراحی توسط  جراح گوش ، روش درمانی مناسب برای کیست برانکیال به شمار می رود. دکتر علی کوهی از پزشکان فوق تخصص در زمینه گوش در تهران  به شمار می روند. جهت دریافت مشاوره به پیج اینستاگرام ایشان مراجعه نمایید.
 
Ref
 

سرمازدگي لاله گوش چيست؟

وقتي لاله گوش بدون محافظت کافي براي مدت مديد در معرض هواي سرد در حد انجماد قرار مي گيرد، سرمازدگي لاله گوش رخ مي دهد. در اين حالت سرما به بافت لاله گوش آسيب وارد مي سازد.

ميزان آسيب ناشي از سرمازدگي لاله گوش به دو عامل بستگي دارد:

?         پايين بودن دما

?         مدت قرار گرفتن در معرض دماي پايين

سرماي زياد براي مدت طولاني مي تواند به طور مستقيم به بافت لاله گوش آسيب بزند و تعدادي از سلول هاي بدن را از بين ببرد. اين نابودي سلول ها به دليل انجماد به وجود مي آيد.

اما آسيب ناشي از سرمازدگي به انجماد ختم نمي شود. به دليل سرما و در نتيجه، تنگ شدن رگ هايي که خونرساني بافت هاي مجاور را انجام مي دهند، آسيب بيشتر به ساير سلول ها وارد مي شود.

همچنين در اين شرايط احتمال ايجاد لخته در رگ ها و کاهش بيشتر خونرساني هم وجود دارد.

چه عواملي خطر سرمازدگي لاله گوش را بيشتر مي سازند؟

بجز دماي پايين و مدت بيشتر قرار گرفتن در معرض دماي پايين، شرايط پزشکي و محيطي ديگري هم هستند که خطر سرمازدگي را بيشتر مي کنند. بيماري هاي کاهش دهنده جريان خون لاله گوش از اين دسته محسوب مي شوند. ديابت، آترواسکلروز (گرفتگي شريان ها)، اسپاسم رگ ها ناشي از استعمال دخانيات و سفت بودن يک لباس روي پوست گردن مانند کراوات مي تواند در افزايش خطر سرمازدگي موثر باشد.

همچنين خيس شدن لاله گوش يا تماس داشتن با فلز خطر و شدت سرمازدگي را افزايش مي دهند.

علائم سرمازدگي لاله گوش

با آغاز سرمازدگي لاله گوش علائم اوليه تظاهر پيدا مي کنند. سرد شدن شديد پوست لاله گوش و حس گزگز و مورمور اولين علائم سرمازدگي خفيف به شمار مي روند. در صورت پيشرفت سرمازدگي، پوست لاله گوش حس لامسه را از دست مي دهد. سپس تغيير رنگ پوست رخ مي دهد. پوست ممکن است به رنگ قرمز، سفيد، کبود يا خاکستري مايل به زرد در آيد. در نهايت، تغيير قوام پوست، غيرانعطاف پذير شدن لاله گوش و ظهور تاول ها نشان مي دهند سرمازدگي شديد رخ داده است.

تشخيص و درمان سرمازدگي لاله گوش

پزشک جراح گوش و حلق و بيني از روي شرح حال و معاينه تشخيص سرمازدگي را مطرح مي کند.

درمان سرمازدگي از گرم کردن دوباره گوش آغاز مي شود. تجويز مسکن هاي خوراکي براي کاهش درد کمک کننده است. بايد با پوشش استريل از پوست آسيب ديده لاله گوش حفاظت کرد. پس از گذشت يک يا دو ماه بافت هاي مرده مشخص مي شوند و لازم است آنها را جدا و خارج کرد. آنتي بيوتيک خوراکي، مراقبت از زخم و گاهي جراحي هم لازم مي شود.

برای درمان بیماری های مربوط به گوش به دکتر علی کوهی فوق تخصص گوش، حلق و بینی مراجعه کنید.

کلوئید گوش چیست؟

ترمیم زخم به طور عادی شامل سه مرحله است:

1-      مرحله التهابی که در آن سلول ها و سایر مواد التهاب زا محل زخم را از مواد خارجی عاری کرده و برای مرحله بعد آماده می سازند

2-      مرحله تکثیر سلول ها که در آن سلول های بافت زیر پوست (در صورت لزوم) و پوست تکثیر پیدا می کنند و ترمیم انجام می شود

3-      مرحله بازسازی (remodeling) که ممکن است ماه ها به طول انجامد. در این مرحله که به آن بلوغ ترمیم هم گفته شده است، بخش های اضافی تولید شده هنگام ترمیم اصلاح می شود.

عدم تعادل بین مرحله تکثیر و مرحله بازسازی ممکن است با ایجاد گوشت اضافی فراتر از حدود رد زخم یا همان کلوئید همراه باشد. کلوئید در ناحیه گوش همیشه مشکلاتی را در راه درمان ایجاد می کند.

کلوئید گوش در چه کسانی بیشتر دیده می شود؟

همه افراد از هر نژادی ممکن است به کلوئید گوش دچار شوند. چنین به نظر می رسد که افرادی که پوست تیره تر دارند بیشتر در معرض احتمال ایجاد کلوئید از جمله کلوئید گوش هستند.

همچنین زنان باردار و نوجوانان در سنین بلوغ بیشتر ممکن است در محل زخم با کلوئید روبه رو شوند.

علت کلوئید گوش

کسانی که زمینه ژنتیک لازم برای ایجاد کلوئید دارند در صورت زخم یا تحریک شدید پوست در ناحیه گوش ممکن است به کلوئید گوش گرفتار شوند.

علائم کلوئید گوش چیست؟

کلوئید گوش به صورت یک توده با قوام گوشتی می باشد  که رشد زیادی داشته و به نواحی فراتر از محل ترمیم زخم گسترش می یابد. کلوئید گوش به طور معمول کمی سفت تر از نقاط طبیعی بدن است و با وجود گذشت ماه ها اصلا کوچک نمی شود. انتظار نداریم کلوئید گوش علامت دیگری داشته باشد اگرچه در برخی موارد افراد از درد و خارش کلوئید شکایت دارند.

در صورت بروز این علائم باید به پزشک جراحی گوش و حلق و بینی مراجعه کرد. دکتر علی کوهی یکی از جراحان فوق تخصص گوش  در تهران در خدمت شما هستند.

درمان کلوئید گوش

روش های درمانی بسیار متنوعی برای رهایی از کلوئید گوش وجود دارد. در بیشتر موارد باید از دو یا چند روش درمانی برای درمان این عارضه استفاده کرد. برخی از روش های درمانی کلوئید گوش عبارتند از:

●        تزریق کورتون داخل ضایعه

●        جراحی

●        درمان با پوشش های فشاری

●        رادیوتراپی (پرتودرمانی)

●        درمان با لیزر

●        جراحی با استفاده از کرایو (کرایوسرجری)

●        درمان با داروهای سرکوبگر ایمنی

Ref

ncbi

شاید با شنیدن عبارت عفونت گوش تصویر کودکی که در حال گریه است و دستش را روی گوشش گرفته است، در ذهن مجسم شود. اما حقیقت این است که عفونت گوش فقط در کودکان و نوجوانان اتفاق نمی افتد و همه افراد در هر سن را ممکن است درگیر کند.

هر وقت کسی دچار گوش درد می شود شاید نخستین تشخیصی که برای او مطرح می شود عفونت گوش باشد. در این نوشتار درباره عفونت گوش اطلاعات مفیدی با شما در میان گذاشته می شود.

عفونت گوش چیست؟

شاید بدانید که عفونت گوش انواع مختلفی دارد. عفونت گوش میانی که با اصطلاح لاتین یعنی اوتیت حاد میانی (Acute otitis media) هم خوانده می شود، نوعی عفونت است که بخش میانی گوش را درگیر می کند.

عفونت گوش میانی سروزی یا عفونت گوش میانی ترشح دار نوع دیگری از عفونت گوش به شمار می رود که گوش میانی را درگیر می کند. در این حالت ابتدا مقداری مایع پشت پرده گوش تجمع می یابد، بدون این که فرد تب یا درد داشته باشد. سپس این ترشحات عفونی می شوند.

ایجاد عفونت در کانال گوش خارجی با نام گوش شناگران هم شناخته می شود. به طور معمول در این عفونت گوش میانی درگیر نیست. عفونت گوش خارجی بیشتر با خارش و درد در ناحیه بیرونی گوش همراه است.

علل عفونت گوش

گوش مکن است با عوامل متعددی عفونی شود. دو عاملی که بیشتر از سایر موارد شایع هستند، به شرح زیر هستند:

1-      باکتری های مختلفی می توانند باعث عفونت گوش شوند. استرپتوکوک پنومونیه و همفیلوس آنفلوانزا دو نوع بسیار شایع مولد عفونت گوش میانی محسوب می شوند.

2-      ویروس های زیادی هستند که توانایی عفونی کردن گوش را دارند. ویروس های عامل سرماخوردگی و آنفلوانزا مهمترین ویروس های ایجاد کننده عفونت گوش به شمار می روند.

با علائم عفونت گوش آشنا شویم

شاید عفونت گوش یکی از معدود بیماری هایی باشد که بیشتر مردم می توانند علائم آن را حدس بزنند. در زیر علائم عفونت گوش نام برده شده اند:

●        تب (به طور معمول این تب شدید است و احتمال زیادی وجود دارد که به بیش از 39 درجه سانتیگراد برسد)

●        گوش درد

●        بی حالی یا تحریک پذیری و پرخاشگری

●        مالیدن یا دست زدن بیش از حد به گوش (این حالت بیشتر در خردسالان باید مدنظر قرار گیرد)

●        اختلال خواب

اگر هر یک از علائم بالا یا مشکلات شنوایی در فردی وجود دارد باید به سرعت به پزشک دارای فوق تخصص جراحی گوش و حلق و بینی مراجعه کند. دکتر علی کوهی از جراحان این رشته در تهران در خدمت شما هستند.

درمان عفونت گوش

پس از این که تشخیص عفونت گوش توسط پزشک تایید شد، درمان مناسب تجویز می شود. برای درمان عفونت گوش همیشه آنتی بیوتیک لازم نیست. پزشک معالج ممکن است در ابتدا فقط از فرد بخواهد علائم خود را پایش نماید و در صورت وخیم شدن علائم پس از دو سه روز آنتی بیوتیک مصرف کند. استراحت، و مصرف مسکن هم به بهبود سریع تر و کاهش درد بیمار کمک می کند.

Ref

افراد زیادی دچار کم شنوایی یا ناشنوایی می شوند که ممکن است ناشی از ضعف عملکرد حلزون شنوایی باشد. گرچه هیچ درمان شناخته شده قطعی  برای این اختلال گوش، وجود ندارد اما در اکثر موارد گزینه های درمانی در دسترس است. اغلب اوقات سمعک ها برای کسانی که دچار کم شنوایی خفیف تا شدید هستند  یک راه حل عالی به حساب می آید. با این حال، سمعک ها نمی توانند هر  گونه کم شنوایی را مخصوصا اگر خیلی شدید باشند درمان کنند بنابراین ممکن است برخی از افراد به دنبال گزینه های دیگری مثل کاشت حلزون باشند. در ادامه  به سوال کاشت حلزون چگونه موجب شنوایی میشود؟ پاسخ خواهیم داد.

کاشت حلزون گوش، تعبیه یک وسیله الکترونیکی در گوش است که تا حدی شنوایی را بازیابی می کند. این دستگاه می تواند برای افرادی که در اثر آسیب گوش داخلی دچار کاهش شنوایی شدید شده اند و سمعک دیگر برای آن ها کارایی ندارد گزینه مناسبی باشد. بر خلاف سمعک که صدا را تقویت می‌کند، در جراحی کاشت حلزون گوش ، این پروتز بخش‌های آسیب‌دیده گوش را دور میزند تا سیگنال‌های صوتی را به عصب شنوایی برساند.

در پروسه کاشت حلزون از پردازنده صوتی که در پشت گوش قرار می گیرد استفاده می شود. این پردازنده سیگنال های صوتی را دریافت و آنها را به گیرنده ای که در زیر پوست پشت گوش کاشته شده ارسال می کند. گیرنده سیگنال ها را به الکترودهای کاشته شده در گوش داخلی (حلزون شنوایی) ارسال می نماید.

سیگنال ها عصب شنوایی را تحریک کرده و سپس آنها را به سمت مغز هدایت می کنند و در نهایت مغز این سیگنال ها را به عنوان صدا تفسیر می کند. اگرچه این صداها دقیقاً مانند شنوایی طبیعی نخواهد بود.

برای یادگیری تفسیر سیگنال های دریافت شده از کاشت حلزون به زمان و آموزش نیاز است. در طول یک سال استفاده از دستگاه، اکثر افراد با کاشت حلزون گوش در درک گفتار، پیشرفت قابل توجهی به دست می آورند. در ادامه نکاتمهم قبل از کاشت حلزون گوش را بررسی کرده ایم.

برای مطالعه ادامه متن به وب سایت دکتر علی کوهی فوق تخصص گوش، حلق و بینی مراجعه کنید.